De sporenschildpad komt voor van de westelijke Afrikaanse Sahelzone tot het oostelijke deel van Soedan.
De schildpad kan een lichaamsgewicht bereiken tot ongeveer 100 kilogram en de schildlengte is tot maximaal 83 centimeter. Het is hiermee de grootste op het vasteland levende schildpad. Alleen zeeschildpadden en sommige op eilanden levende landschildpadden kunnen nog groter worden. Het verschil tussen de mannetjes en de vrouwtjes van deze soort is dat de vrouwtjes aanzienlijk kleiner blijven; ze bereiken een schildlengte tot 60 cm en een gewicht tot ongeveer 50 kilo. Daarnaast hebben mannetjes een langere staart die aan de basis aanmerkelijk dikker is en ten slotte is het buikschild of plastron holler dan bij de vrouwtjes. Op de dijen van de sporenschildpad zijn twee of drie vergrote beenplaten te zien.
Overige verzorging: Zorg dat je je schildpad onderbrengt in een zeer ruime (de Geochelone sulcata wordt zeer groot en kan zich letterlijk overal doorheen graven), goed verwarmde en tochtvrije ruimte. Zorg voor een droge en vochtvrije bodem. Jonge dieren hebben wel een vochtige plek in het verblijf nodig. Ook een warmtelamp (UV) is noodzakelijk voor het opwarmen en de aanmaak van calcium, zorg dus voor een spot. De temperatuur van de grond mag niet te veel verschillen (kouder zijn dan) van de luchttemperatuur. Let er wel op dat de temperatuur onder de lamp niet boven de 40°C uitkomt.
Als je vanaf het begin je schildpad een rijk gevarieerd menu voorzet, zal hij alles naar hartelust eten. Geef je schildpadden alleen groenten en fruit welke 100 % vrij zijn van bestrijdingsmiddelen, daar ze hier bijzonder slecht tegen kunnen. Geef ook geen sla en bijvoorkeur weinig koolsoorten. Het beste is ze laten rusten op een menu van hooi, gras en maïs bladeren. Het in de handel verkrijgbare schildpaddenvoer is louter en alleen geschikt als extraatje. als je toch brokken wil geven denk dan eerder aan brokken bestemd voor konijnen en paarden. Te vochtig voedsel leidt tot diaree extreme groei met gevolg van vergroeiing van het schild (doppen). Landschildpadden zijn vooral gek op paardebloem en weegbree. Deze planten bevatten vooral goede verhoudingen aan calcium en fosfor, wat voor deze snelgroeiende, groot wordende dieren belangrijk is. Vergeet ook niet om altijd stro, maar vooral hooi ter beschikking van uw schildpadden te hebben. Deze ruwe vezels zijn essentieel voor een goed florerende darmflora. Ook moeten de dieren altijd de beschikking hebben over een stuk sepia of kalkgrit (eischalen).
De schildpadden zijn bij een gewicht van 15 tot 20 kilogram geslachtsrijp. Tijdens de paring maken de mannetjes een geluid dat lijkt op het balken van een ezel. De vrouwtjes leggen maximaal drie keer per jaar 30 eieren. Het duurt relatief lang voordat deze eieren uitkomen; afhankelijk van de temperatuur en de conditie duurt het drie tot vijf maanden.
De sporenschildpad wordt door de IUCN aangemerkt als een kwetsbare soort