Direct beschikbaar :
• Startprijs: € 25
Ben je geïnteresseerd of heb je vragen over onze Naaktrat ? Vraag ons team nu vrijblijvend !
Latijnse naam: Rattus norvegicus
De naaktrat werd voor het eerst ontdekt in een laboratorium in Groot-Brittannië, in 1953.
Naaktratten zijn niet geheel naakt maar hebben wat korte haar op de hoofd en op het lichaam is her en der kleine haartjes te vinden. Dit is ook wel waarom deze variant haarloos (in het Engels hairless) genoemd wordt. Naaktratten hebben wel snorharen en wimpers. De snorharen en de wimpers zijn niet recht, maar gebogen en de snorharen zijn korter. Wat veel gedacht wordt is dat naaktrat eenzelfde mutatie is als de naaktmuis. Dit is niet het geval. Bij naaktmuizen gaat het om de mutatie die op chromosoom 15 ligt en met 'hr' aangeduid wordt. De naaktrat wordt veroorzaakt door de Whn mutatie. Whn staat voor 'Winged-helix nude'. Dit zorgt ervoor dat er geen normale ontwikkeling is van de huid, haar en de thymus. Hierdoor krijg je eenzelfde effect als de hr-mutatie. Toch is voor deze mutatie bij de rat de notering 'hr' gebruikelijk.
Aan deze mutatie kleven nogal wat nadelen. Het gaat om een "gehandicapte" rat. Ze zijn gevoeliger voor wondjes en lopen sneller een ontsteking op. Ze hebben minder weerstand en er kunnen gemakkelijker abcessen ontstaan.
Deze ratjes hebben dus een speciale verzorging nodig. Je moet altijd goed de snorhaartjes in de gaten houden zodat deze niet naar binnen gaan krullen. Ook het insmeren van het lijfje als het ruw is geworden, of vol met krabbels zit moet regelmatig worden gedaan. Het is dus een echt zorgenkindje, want de liefde die je voor deze ratjes kan gaan voelen, is net zo groot als bij elk ander ratje.
de naaktrat eet eigenlijk hetzelfde voer als een gewone rat, alleen zal hij meer eten omdat hij zijn lichaamswarmte niet kan vasthouden, dus zorg ervoor dat er ten allen tijde voeding ter beschikking is. een rattenmengeling, gemengd met muesli,macaroni of rijst is een goede aanvulling.
De haarloze ratten werden gefokt als proefdier, meerbepaald om proeven te doen waarbij een reactie van het immuunsysteem niet gewenst was. Doordat deze ratten geen thymus hadden (een belangrijk orgaan ter hoogte van de keel dat in de eerste levensmaanden van de rat voor afweer voor ziekten zorgt), waren ze ideaal voor dit onderzoek.
