Direct beschikbaar : 1
• Startprijs: € 299
Ben je geïnteresseerd of heb je vragen over onze Blauwtongskink? Vraag ons team nu vrijblijvend !
Blauwtongskinken (Tiliqua) zijn een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).
Blauwtongskinken leven in Australië, Papoea-Nieuw-Guinea en Indonesië. De meeste soorten komen voor in Australië. Blauwtongskinken kunnen zowel in droge schrale gebieden als sterk begroeide streken worden aangetroffen.
De meeste soorten worden met een lengte vanaf ongeveer dertig centimeter vrij groot. Blauwtongskinken hebben een gedrongen lichaam met korte poten en een relatief korte staart. Ze bezitten een zware bepantsering van dikke, gladde schubben. Er zijn zeven verschillende soorten die hun Nederlandse naam danken aan de kobaltblauwe tong. De rest van het lichaam is echter onopvallend gekleurd; de lichaamskleur varieert van bruin tot grijs, vaak is een patroon van vlekken of strepen aanwezig.
Twee tot drie exemplaren kunnen gehouden worden in een steppeterrarium van 150x50x50 cm. Zorg ervoor dat één van de hoeken vochtig word gehouden, en gebruik als bodembedekking zand of houtsnippers. Schuilplaatsen zijn noodzakelijk om stress te verminderen, dus zorg dat er genoeg aanwezig zijn. Deze skinken houden van baden, geef ze die mogelijkheid door een grote waterbak neer te zetten. De temperatuur in het terrarium moet rond de 30 graden liggen, zorg ervoor dat er plekken onder de lamp beschikbaar zijn zodat ze ook plekjes hebben van 40 graden Celsius. ’s Nachts mag de temperatuur dalen tot de 30 graden. Het habitat is bij voorkeur droog, en bevat open plekken en vegetatie en stenen. Deze hagedissen leven op de grond, en houden niet van klimmen. In de natuur zijn het solitaire dieren. Zet ze echter in een ruime bak, en de dieren zullen elkaar duchten zolang ze niet te dicht op elkaar zitten.
Blauwtongskinken zijn omnivoor; ze leven voornamelijk van plantendelen maar grijpen ook kleine diertjes. Voornamelijk ongewervelden als insecten en slakken maken deel uit van het dierlijke menu. Sommige soorten hebben een duidelijke voorkeur voor huisjesslakken en ook enkele soorten die sterk aan blauwtongskinken zijn verwant worden gezien als liefhebbers van slakken. De planten die worden gegeten bestaan uit fruit, bladeren en bloemen. In gevangenschap kan een breed scala aan voedsel worden aangeboden, variërend van krekels, groenten en fruit, honden/kattenvoer uit blik, nestjonge muizen (pinkies) en slakken.
Blauwtongskinken zijn altijd dagactief en zijn bodembewonend. Ze houden zich 's nachts op onder stenen, in rotsspleten, tussen de bladeren in de strooisellaag, in holle bomen en in holen van andere dieren. Net als alle reptielen zijn blauwtongskinken koudbloedig en ze warmen zich vaak op door te zonnebaden. In de winterperiode is het te koud om te bewegen en bovendien staat de gehele stofwisseling op een laag pitje. Ze schuilen gedurende deze periode in een hol of spleet en teren op hun vetreserves. Pas als de temperaturen hoger worden zoeken de skinken actief naar voedsel.
